Á dansgólfinu verða til töfrar.
Tónlistin er hjartsláttur sem titrar innan í okkur og krefst þess að við dönsum.
Við gefum við okkur á vald tónlistarinnar og gleymum okkur í dansi. Við berskjöldum okkur fyrir okkur sjálfum og fólkinu sem við deilum dansgólfinu með. Á dansgólfinu verðum við eitt með hvert öðru og með tónlistinni og við finnum fullkominn samhljóm. Á dansgólfinu upplifum við alsælu og á meðan ástandið varir er ekkert annað til. Dansgólfið er heilagur staður.
Það sem við gerum þar er ritúal og takmarkið er fullkomin alsæla.